Monday, February 4, 2013

Flat Earth Society: 13

 FES trapt in Porgy en Bess (Terneuzen)  dertien concerten af .... en hoe!
De gebruikelijke ongebruikelijke portie Gas, chaos & chazz …  
Hans Koert

Het komt niet vaak voor dat je mag dienen als proefkonijn ……  en dat het zo goed bevalt .. Try-outs zijn vaak rammelende wagens, die moeizaam op gang komen of zich door overmoed de hand overspelen  ……. Van dit alles was zondagmiddag 3 februari 2013 in Porgy en Bess (Terneuzen) geen sprake – op het podium stond een goed ingespeeld ensemble, The Flat Earth Society, kortweg FES, die haar nieuwste album 13 met vaart en humor over de hoofden van een lekker vol Porgy en Bess uitgoot ….


 Tubaspeler Berlinde Deman (foto: Hans Koert)
Peter Vermeersch (foto: Hans Koert)

De titel van hun nieuwste cd, Dertien, 13, slaat op het feit dat het hun dertiende album is met dertien nieuwe titels ….. een mooi rond getal,  volgens de bandleden - een jubileum. Origineel is de titel natuurlijk niet: Harry Connick jr. bracht in 1988 de cd “20”, vijf jaar later “25” en weer vijf jaar later “30” uit en zou nu, 45 jaar oud, aan het album “45” toe zijn geweest, als hij consequent had doorgenummerd;  Amina Figarova presenteerde vorig jaar haar album Twelve in Middelburg: 11 albums gingen Twelve voor! 
Peter Vandenberghe (foto: Hans Koert)
Dertien bevat dertien nieuwe stukken; elf nieuwe composities van Peter Vermeersch en twee “klassiekers”, zoals het nummer Intersections, gecomponeerd door Tom Dissevelt,  die het nummer begin jaren zestig vastgelegde in de Studio for Electronic Music van de universiteit van Utrecht
Tom Dissevelt ( 1921-1989) was bassist, pianist en arrangeur bij The Skymasters in de periode 1954-1964 en experimenteerde met elektronische muziek. De compositie is gebaseerd op twaalftonige seriële principes ….


Pierre Vervloesem (foto: Hans Koert)
Matthias De Craene (invaller ) (foto: Hans Koert)
Ook de Stoptime Rag van Scott Joplin, die wel op de cd staat, maar helaas niet live-uitgevoerd werd ( Ik had wel eens vijftien voeten de sterkte van het podium willen zien testen) ontkomt niet aan de pen van arrangeur Vermeersch …… Deze klassieke ragtime onderscheidt zich door het feit dat er, behalve de (stille) maten rust (die bij Vermeersch natuurlijk net iets langer worden dan in het origineel), ook, zoals de partituur aangeeft, met de voet op de grond gestampt moet worden ( 173 keer zelfs voor wie snel de tel halverwege kwijtraakt) en die, zo wordt gesuggereerd, Scott Joplin ongetwijfeld geen windeieren gelegd zal hebben … .... Joplin probably got a rake-off from the shoe repairers. Heiligschennis? Zo'n oude klassieker bewerken? Nee hoor, Vermeersch houdt ervan om dit soort afgesabbelde nummers nieuw leven in te blazen: ook Louis Armstrong moest er eerder aan geloven ( The Armstrong Mutations


The Flat Earth Society (foto: Hans Koert)

The Flat Earth Society: Het orkest etaleert zich als The Most Unreliable Music Since 1999 – een niet erg vertrouwenwekkend label dat ze zichzelf toedicht ….. onbetrouwbaar! 
Bart Maris (foto: Hans Koert)
 Tijdens het programma serveerden ze, naar eigen zeggen, hun gebruikelijke ongebruikelijke portie gas, chaos &  chazz ….  Ze openden het concert met het nummer La Malle-Valise de l’Heimatlos du Sleeping, een nummer uit het programma R.I.P. / FUNeral songs, dat niet op de cd staat, gevolgd door composities als Raincheck, met een rap van leider Peter Vermeersch en Bart Maris op pocket trumpet á la Don Cherry; Six Pine Trees en het swingende Sneak Attack of the Sponges ….. Ik hoor flarden filmmuziek á la Raymond Scott, Klezmer, El Tatoo del Tigre, Willem Breuker, Cirque du Soleil, Don Ellis en André Popp ….. Peter Vermeersch kent de klassieken, maar bewijst meteen dat zijn muziek niet in een hokje past .... muziek is ons zakmes en kompas.

 Peter Vermeersch ( foto: Hans Koert)

De Flat Earth Society werd in december 1998 opgericht door  Peter Vermeersch, leider van o.a. X-Legged Sallyeen avant garde Jazz Rock Band
Michel Mast (foto: Hans Koert)
De naam Flat Earth Society, kortweg FES, refereert aan het vlakke Vlaamse land. Hun eerste CD-tje verscheen in 2000, getiteld Live at the Beursgebouw en er zouden nog elf albums volgen ….. 13 is hun dertiende, een rond getal …. Op het podium van Porgy en Bess een vijftiental musici, waarvan verschillende, die al vanaf het begin meespelen, zoals voormalige XLS-leden trompettist Bart Maris; pianist Peter Vandenbeghe en tenorsaxofonist Michel Mast, de eminent grise van het gezelschap, die o.a. speelde met Steve Lacy en John Tchicai. Ook gitarist Pierre Vervloesem speelde vijftien jaar geleden al bij X-Legged Sally.
Teun Verbruggen ( foto: Hans Koert)
Kristof Roseeuw (foto: Hans Koert)
Teun Verbruggen is de niet te missen slagwerker van het orkest – hij speelde eerder in Porgy en Bess o.a. in het Jef Neve Trio, dat in juni 2011 het Scheldejazz festival afsloot. Hij studeerde vijftien jaar geleden af aan het Conservatorium van Brussel en is sinds die tijd in allerlei orkesten terug te vinden en begeleidt even gemakkelijk Toots Thielemans als musici uit de alternatieve New York scene zoals Trevor Dunn en Andrew D’Angelo. Samen met bassist Kristof Roseeuw, Tubaspeler Berlinde Deman en pianist Peter Vandenberghe een hechte ritmesectie ....  
 Tom Wouters ( foto: Hans Koert)

In de  tweede set werd het nummer Fast Forward opgedragen aan Marianne Vos, die dit weekend haar tiende wereldtitel behaalde en kwam het nummer Broadway Boogie Woogie langs, als een muzikaal schilderij á la Mondriaan
Wim Willaert (foto: Hans Koert)
In het nummer Rich Man’s Blues vatte accordeonist Wim Willaert de essentie van de jazz samen met een (geluidloze) tapdance, waarbij de beruchte paal (voor fotografen met name) van Porgy en Bess een heuse paaldans uitlokte …... Met Gulls & Boys (van hun succesvolle album Psychoscout)  en Domination of Black, muziek bij het gelijknamige gedicht dat de Amerikaanse dichter Wallace Stevens in 1916 schreef, waarbij de kreten van de pauw de regen van die zondagmiddag verklaarden, sloot de 15-man sterke ensemble een geweldig concert af …… waarin veel “oud” repertoire gebracht werd, maar ook ruimte was voor de prachtige nummers van hun nieuwste cd “13” 

De Flat Earth Society in Porgy en Bess ( foto: Hans Koert)


Berlinde Deman (foto: Hans Koert)
De Flat Earth Society trapte met dit concert in Porgy en Bess af voor een tournee, waarin ze, in totaal, op dertien podia aantreden.  Een lijst met podia vind je op hun website, waarop ook hun cd te koop is: 1372 minuten verrassende muziek .. een muzikale tocht, zoals ze't zelf omschrijven  door wisselende landschappen en weersomstandigheden. Meer dan een uur muziek - genoeg om te draaien terwijl de lamsbout in de oven zit – als de muziek gedaan is, is de lamsbout klaar ….. , legde  Peter Vermeersch uit, verantwoordelijk voor de geweldige arrangementen! 

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag haar nieuwsbrief.

De Flat Earth Society laat zich niet gemakkelijk in een hokje duwen ......de gebruikelijke ongebruikelijke portie gas, chaos & chazz ..... filmmuziek - Cirque du Soleil, Willem Breuker, André Popp en Raymond Scott: dat waren associaties die door mijn hoofd gingen ...... De Flat Earth Society publiceerde onlangs haar dertiende cd, toepasselijk 13 geheten, die ze op dertien podia presenteren - een jubileum (!). Porgy en Bess in Terneuzen mocht de aftrap verzorgen en kan terug zien op een verrassend en memorabel concert.


 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

1 comment:

  1. Beste Hans,
    Een sfeervolle impressie met veel achtergrondinformatie die dit unieke ensemble recht doet. We hebben enorm genoten van echte muziek met zeer veel lagen. Het deed mij soms aan Ellington denken. Prachtige instrumentatie en zeer originele harmonieën. In tegenstelling tot veel andere impro formaties swingt dit orkest altijd heftig en... er speelt altijd een grijns, soms vet soms ingehouden maar steeds aanwezig.
    Hartelijk dank,
    Hans Z.

    ReplyDelete